Detachering wordt duurder door een combinatie van factoren, waaronder de nieuwe detacherings-cao per 1 januari 2026, de verdubbeling van de pensioenpremie voor gedetacheerden en de structurele krapte op de arbeidsmarkt.
Nieuwe (duurdere) detacherings-cao per 1 januari 2026
In de nieuwe cao detachering maakt de inlenersbeloning plaats voor het veel uitgebreidere (en dus duurdere) principe van de gelijkwaardige beloning. Hierdoor werkt de nieuwe detacherings-cao dus kostenverhogend voor de detacheerder, die deze extra kosten zal doorberekenen aan de inlener.
Vanaf 1 januari 2026 gaat er een nieuwe detacherings-cao in, afgesloten door de Vereniging van Detacheerders Nederland (VvDN) en de Landelijke Belangen Vereniging (LBV). De belangrijkste verandering is de invoering van het principe van gelijkwaardige arbeidsvoorwaarden voor gedetacheerden in vergelijking met de vaste medewerkers van de inlener. Er mogen dus wel verschillen zijn in arbeidsvoorwaarden, maar de totale – in geld uit te drukken – waarde moet gelijkwaardig zijn. Het gaat dus niet alleen meer om het loon, toeslagen, vakantiedagen en pensioen, maar om alle onderdelen in het arbeidsvoorwaardenpakket – van vakantiegeld, ADV tot abonnement bij de sportschool, et cetera. Al deze onderdelen moeten vanaf komend jaar ook worden verrekend en betaald aan gedetacheerden.
Verdubbeling van de pensioenpremie
De pensioenpremie is een belangrijk deel van de totale kosten die de detacheerder moet betalen voor een gedetacheerde arbeidskracht. Die pensioenpremie verdubbelt nu vanaf 1 januari 2026 naar liefst 23,4%, waarbij het werkgeversdeel van de pensioenpremie stijgt van 8% naar 15,9% .
De hogere pensioenpremie is een gevolg van de nieuwe pensioenwet waarin het concept ‘adequaat pensioen’ is geïntroduceerd. Dit komt erop neer dat de pensioenregeling van de gedetacheerde vergelijkbaar moet zijn aan die werknemers van de inlener. StiPP, beheerder van pensioenregelingen voor werknemers in de flexbranche (uitzendkrachten, gedetacheerden) krijgt hierdoor een heel nieuwe, duurdere pensioenregeling.
In het kader van de gelijkwaardige beloning moeten detacheerders compensatie gaan betalen als de werkgeverspremie voor de pensioenregeling van de inlener hoger is dan die van StiPP. In dat geval moet de detacheerder het verschil compenseren.
Is detachering nog wel te betalen?
Naast de algemene stijging van de CAO-lonen en de krapte op de arbeidsmarkt komen dus deze kosten er ook nog bij voor de detacheerder. De detacheerder zal deze extra kosten doorberekenen aan de opdrachtgever. De vraag komt dan op of de opdrachtgever nog wel zoveel geld op tafel wil en kan leggen voor een gedtacheerde arbeidskracht. Er zijn opdrachtgevers die geen gedetacheerden meer aantrekken, maar gewoon bepaalde afdelingen van hun bedrijf sluiten of op zoek zijn naar alternatieven: bijvoorbeeld alsnog zzp-ers inschakelen. Want is een zzp-er niet (veel) goedkoper, zelfs als later mocht blijken dat er sprake is van schijnzelfstandigheid? Kan je als opdrachtgever niet beter een zzp-er inhuren en een goed Beschermingsplan opzetten waardoor de kans op schijnzelfstandigheid (zeer) klein is dan wel nihil (bij gebruik van een ZZP-Zeker BV). En elk jaar een bedrag overeenkomende met het bedrag van virtuele naheffingsaanslagen apart reserveren. Als de navorderingstermijn van 5 jaar voorbij is, dan kan het bedrag van dat jaar weer vrijelijk gebruikt worden door de opdrachtgever.